“Pozivam sve slobodno misleće intelektualce, javne radnike i političare koliko god da ih je malo da dignemo svoj glas protiv revizionizma i napadnog pokušaja plasiranja laži kao historijskih činjenica”, stoji u apelu potpredsjednika Stranke demokratske akcije i zastupnika ove partije u skupštini entiteta Rs.
Reagirajući na monstruoznu izjavu Nenada Stevandića da je genocid u Srebrenici, ustvari, odmazda za ubijene Srbe, on je to označio kao najmorbidnija moguća zamjena teza i opravdavanje zločina genocida nad Bošnjacima stanovnicima sigurne zone UN Srebrenica kojeg je počinila vojska i dijelovi policije pobunjenih bosanskih Srba.
“Prava je istina Stevandiću da su u terorističkoj zasjedi u naselju Kajići/Kravica početkom Septembra 1991. godine ubijena dva Bošnjaka, a dva su ranjena.
Teroristi i ubice iako su bili poznati tad a i sad nikad nisu procesuirani i kažnjeni za ovaj zločin.
Tokom provođenja genocidne namjere tzv. srpska teritorijalna odbrana i srpska policija uz pomoć JNA i drugih dobrovoljačkih jedinica iz Srbije okupirali su Bratunac 17. aprila 1992. godine.
Gradić u kojem su muslimani/Bošnjaci činili blizu 65% stanovništva.
Nakon niza pojedinačnih ubistava uglednih Bošnjaka Bratunaca usljedila je realizacija genocidne namjere sa ciljem trajne eliminacije starosjedioca Bošnjaka kao stanovnika Bratunca.
3. maja 1992. godine napadnuto je naselje Hranča koje je dominantno naseljeno Bošnjacima kad je ubijeno više Bošnjaka među kojima i šestogodišnja Selma Hodžić.
6. maja napadnuto je naselje Blječeva koje je dominantno naseljeno bošnjačkim stanovništvom.
9. maja ponovo je napadnuto naselje Hranča kada je ubijen veliki broj stanovnika Bošnjaka a njihova imovina opljačkana i do temelja spaljena.
9. maja napadnuto je naselje Glogova u kojem je živjelo oko 2.000 Bošnjaka. Toga dana u neposrednoj blizini mjesne džamije streljano je 64 Bošnjaka Glogove,
10. maja napadnuto je Bošnjačko naselje Suha u kojem je kasnije otkrivena grobnica u kojoj su pronađene ubijene majke i njihova djeca. Kasnije su napadnuta i naselja Krasanpolje i druga naselja nizvodno od Bratunca uz rijeku Drinu,
10. maja 1992. godine svo bošnjačko stanovništvo iz grada Bratunca i prigradskih naselja zatvoreno je na gradski stadion gdje su maltretirani i opljačkani. Muškarci su odvojeni i odvedeni na ranije određene lokacije kao logore za Bošnjake,
12. maja napadnuta su bošnjačka naselja Voljavica, Biljača, Zalužje u ovim naseljima evidentirane su dvije žive lomače na kojima su spaljeni Bošnjaci,
15. maja napadnuta su bošnjačka naselja Abdulići/ Žanjevo a dan ranije naselja Joševa i Jagodnja,
16. maja napadnuta su bošnjačka naselja Pirići i Poloznik po ranije utvrđenom planu eliminacije Bošnjaka kao stanovnika Bratunca.
29. maja napadnuto je bošnjačko naselje Konjević Polje koje je naseljeno isključivo Bosnjačkim stanovništvom,
Na području Bratunca uspostavljeno je 1992. godine najmanje 10 logora za mučenje i ubijanje Bošnjaka Bratunca među kojima se po okrutnosti ističu logor u OŠ Vuk Kradžić, logor za žene u staroj građevinskoj školi, mučilište u hangaru praktične nastave SŠC u Bratuncu, svlačionice stadiona FK Bratstvo ….
Sve ovo se dešavalo u maju mjesecu 1992. godine kada je ubijeno oko 700 civila Bošnjaka Bratunca, najmanje je 1.000 muškaraca i žena prošlo kroz koncentracione logore dok su svi drugi protjerani a njihova imovina opljačkana spaljena i uništena.
Spaljeno je svih 10 džamija kao i svi drugi objekti Islamske zajednice Bošnjaka na području općine Bratunac.
Ovo je istina koju Stevandić i njegovi revizionistički sljedbenici namjerno zaobilaze jer su ideološki sljedbenici i svaki drugi istomišljenici sa onima koji su počinili sve ove zločine od kojih su mnogi još uvijek na slobodi.
Stevandić i njegovi sljedbenici trebaju znati da ćemo njih i sve druge dok smo živi podsjećati na ove historijske činjenice, nećemo vam dozvoliti da vaše laži i obmane postanu opće prihvaćene relevantne historijske činjenice”, rekao je Salkić.
